De blinde vlek

De blinde vlek is een deel van het netvlies achter in het oog waar de oogzenuw het oog verlaat. De blinde vlek van E is op jonge leeftijd gaan ‘zweven’, waardoor hij erlangs moest kijken. Door het afsterven van de staafjes en kegeltjes in zijn ogen werd hij kleurenblind en vervaagden contouren van vormen. Ondertussen is zijn restvisus wazig en grauw door de staar. Door de nystagmus trillen zijn ogen, omdat zij continu naar licht en informatie zoeken. Met andere woorden: E. is blind.

Ik heb fotogrammen gemaakt waarbij het zicht van E. het uitgangspunt is. Deze foto’s zijn een op zich staand beeld waarbij de toeschouwer zijn eigen verhaal kan maken. De titel van deze fotoserie verwijst ook naar de blinde vlek die ziende mensen hebben, gezien zij vaak selectief en oppervlakkig kijken. Mijn ervaring is dat mensen met een visuele beperking over het algemeen beter waarnemen dan ziende mensen. Zij voelen, vragen en duiken in de materie. De vraag is dus: wie heeft het meeste last van zijn blinde vlek?

Wij zijn waarnemer van onze eigen werkelijkheid en onze waarnemingen beïnvloeden onze werkelijkheid. Alles kan er anders uit zien op basis vanuit welk perspectief het bekeken wordt. Bekijken we zaken vanuit een anders perspectief, dan worden voorheen onzichtbare zaken zichtbaar. Oppervlakkige uiterlijkheden lijken er minder toe te doen.